Burnin’Gym is ontstaan vanuit het gegeven dat er weinig aandacht wordt besteed aan fysieke begeleiding voor mensen/ werknemers die in een burn out zijn beland.  

Tijdens de 9 jaar waarin ik in het bedrijfsleven heb gewerkt, heb ik veel mensen binnen en buiten mijn team zien uitvallen wegens burn out of gerelateerde klachten. Ik begreep dat het herstel traject van deze mensen zich volledig concentreerde op mentale coaching maar dat er te weinig visie werd gedeeld over het fysieke herstel tijdens een burn out.  

Bij de behandeling en begeleiding van mensen met een burn out concentreert het advies rondom het fysieke aspect zich voornamelijk op ontspanning. Daarbij wordt aangeraden tijdelijk volledig te stoppen met sportactiviteiten, met name in de eerste fase van de klachten. Wandelen, yoga en mindfulness oefeningen worden daarvoor in de plaats geadviseerd om het lichaam weer zoveel mogelijk in een staat van ontspanning te krijgen.  

Het doel tijdens deze eerste fase is om te zorgen dat de stress prikkels niet of nauwelijks nog worden aangewakkerd zodat het lijf ruimte gaat krijgen om weer tot rust te komen. Dit heeft tijd nodig, het heeft immers ook een hele tijd geduurd voordat men in een burn out kwam en met als gevolg dat het lichaam niet meer in staat was om de stress te verwerken en op te ruimen (ook wel de bekende cortisol levels). Na verloop van tijd kan men geleidelijk overgaan naar een heel laag inspanningsniveau (rustige duur training).  

De vraag is: “what's next?”. Wat ik veel heb gezien is dat er door het ontbreken van kennis en begeleiding, men te snel als vanouds weer mee wil doen aan hun bekende sportactiviteit. Vaak heeft dat tot gevolg dat er een lichamelijke, maar ook een mentale terugval plaatsvindt. Die mentale terugval is vaak een (onterechte) teleurstelling in het lichamelijke vermogen, simpelweg doordat er verkeerde verwachtingen worden gelegd bij dat vermogen.  

Er is een flink gat te overbruggen tussen het bewegen op een laag inspanningsniveau naar een weer “normaal” niveau van bewegen. Waar veel begeleiding te vinden is in het herwinnen van rust in het lichaam, stopt deze in het traject daarna. Mijn visie is dat er een duidelijke, persoonsgerichte aanpak moet zijn voor dit gehele traject.  
Ik vergelijk het altijd met een blessure. Wanneer je een lange periode hebt moeten rusten wegens een gebroken enkel, zal je na deze periode van rust ook niet ineens weer je enkel volledig kunnen belasten. Ook hier is geduld voor nodig, kennis van de werking van de enkel, kennis over het versterken van de spieren rondom de enkel en langzaam weer vertrouwen opbouwen in het belasten van dit gewricht. Zo werkt het ook wanneer je herstelt van een burn out. Wanneer je onder langdurige spanning hebt gestaan, is er een verstoring in de lichamelijke- en geestelijke functie ontstaan. 

Twee zaken zijn dus belangrijk:  

1. Je hebt begeleiding nodig in het leren omgaan met de toediening van stressprikkels in je lijf door training. Langzaam bouwen we de belastbaarheid van je lichaam op met als doel dat je weer aan je vertrouwde sport mee kan doen na verloop van tijd.
2. Je moet geholpen worden in het leren begrijpen welke reactie (mentaal en fysiek) op de training ok is en wat niet. Dit met als doel om in de loop der tijd zelf weer deze inschatting te kunnen maken.

Zoals ik schreef is begeleiding essentieel, maar laten we ook niet onderschatten wat trainen nog meer doet.  
We leren tijdens de rehabilitatie weer naar signalen van het lijf te luisteren, we vergroten de mind/body connectie en het heeft het een positieve invloed op het afnemen van spanningsverschijnselen en depressie klachten.  

Over deze verdere voordelen van trainen bij burn out zal ik in een volgende blog verder in gaan!  

Wil je weten wat ik voor je kan betekenen om van je burnout af te komen? Neem dan contact op voor een vrijblijvende kennismaking!