Burn-out kan direct in relatie worden gebracht met verminderde fysieke activiteit en een verslechtering van onze mentale en fysieke conditie. 

Er is een interessante studie gepubliceerd dat kijkt naar belangrijke voorspellende bio markers in relatie tot burn-out.
Het doel van de studie was om het begrip te verbeteren rondom burn-out met betrekking tot onze uitvoerende functies, de fysiologie van stress en herstel en het niveau van fysieke activiteit in het dagelijks leven.  

In deze studie werd met behulp van wearables, HR, HRV en dagelijkse lichamelijke activiteit gemeten.  
Daarbij moesten de testgroepen lijsten invullen over burn-out scores, depressie en executieve functies. Executieve functies zijn ook wel onze basis cognitieve functies waaronder kan worden verstaan: ons vermogen om flexibel te denken, ons geheugen en onze zelfbeheersing.  
 Samenvattend werd er gesteld: “burn-out hangt samen met aangetaste executieve functies, samen met veranderingen in cardiale fysiologie (ons systeem van hart en bloedvaten) en fysieke activiteit in het dagelijks leven” 
Dergelijke veranderingen kunnen eenvoudig worden gedetecteerd met draagbare apparaten, wat mogelijkheden opent voor nieuwe biomarkers van burn-out en andere neuro psychiatrische aandoeningen. 
 

Er is een directe link te zien tussen verlaagde fysieke activiteit en burn-out 

De belangrijkste ontdekking was dat burn-out werd geassocieerd met uitdagingen in de uitvoering van dagelijkse taken die wat van het cognitieve vermogen vragen.  
Daarbij werd geconstateerd dat mensen met symptomen van burn-out lagere niveaus van lichamelijke activiteit, hogere gemiddelde hartslag en een lagere hartslagvariabiliteit hadden in vergelijking met personen zonder symptomen van burn-out.  
De lagere lichamelijk activiteit werd in verband gebracht met de invloed die een burn-out heeft op de executieve functies van het brein.  
Dit wees erop dat de directe beloning van een zittende levensstijl werd verkozen boven de toekomstige voordelen van fysiek actief zijn. Het vermogen om die inschatting en afweging te maken was dus duidelijk verstoord.  

Er werd ook geconstateerd dat het tegenovergestelde ook was was, namelijk dat het verhogen van fysieke activiteit juist een positief effect had op de cognitieve functies.  

De studie wees ook op indicaties dat een verhoogde hartslagvariabiliteit (HRV) een rol kan spelen in het verbeteren van cognitieve functies en dat een evenwichtig autonoom zenuwstelsel van invloed is op zowel cognitieve als emotionele processen. 

De studie benadrukt het belang van het beoordelen van de mate van lichamelijke activiteit en slaap in het dagelijks leven bij het evalueren van het risico op burn-out en bij de behandeling.  
Het meten van het aantal stappen kan dienen als een eenvoudige tool voor het evalueren van lichamelijke activiteit en het kan helpen bij het stellen van individuele doelen tijdens revalidatie.  

Meer onderzoek is wel nodig om het optimale niveau van lichamelijke activiteit te bepalen om burn-outsymptomen en cognitieve functies te verbeteren.  
 

 -------------------------

1 Pihlaja M, Tuominen PPA, Peräkylä J, Hartikainen KM. Occupational Burnout Is Linked with Inefficient Executive Functioning, Elevated Average Heart Rate, and Decreased Physical Activity in Daily Life - Initial Evidence from Teaching Professionals. Brain Sci. 2022 Dec 16;12(12):1723. doi: 10.3390/brainsci12121723. PMID: 36552182; PMCID: PMC9775632. 

 Link naar het artikel